سیمای جامعۀ کرد در لالایی های کردی

کردها همچون سایر اقوام ایرانی، ادبیات شفاهی غنی، پربار و دیرینه‎ای دارند. لالایی­ ها به عنوان بخشی از ترانه­ های عامیانه در ادبیات شفاهی کردها سهم قابل توجهی دارند. این لالایی ­ها همچون آینه­، گوشه‎هایی از فرهنگ، تاریخ و واقعیت ­های اجتماعی را منعکس می‎کنند. با واکاوی این بخش از فرهنگ عامّه، موادّ جامعه‌شناختیِ بسیاری از قبیلِ مسائل اعتقادی، تربیتی، اخلاقی، سیاسی، فرهنگی، آداب و سنن و... به دست می ‏آید که در شناخت فرهنگ و مردم و آشنایی با روحیّات و دلبستگی‎های قومی کردها نقش مهمی خواهد داشت. این تحقیق بر آن است که به شیوۀ تحلیل محتوایی، سیمای جامعه و فرهنگ مردم کردزبان را از لابه‎لای لالایی ­های کردیِ گرد‌آمده در کتاب «ژانه ژین» بررسی کند. یافته­ های پژوهش حاکی از آن است که پژواکِ صدای زنان، معتقدات مذهبی، عقاید خرافی، مسائل سیاسی، وضعیت معیشتی و مراودات و ارتباطات، بازی‎ها­، داستان ­ها و حکایت­ ها و ویژگی‎های اقلیمی را می ‏توان در این لالایی­ ها شنید و از طریق آن‎ها با یکی از قدیم‎ترین اقوام ایرانی، آشناییِ عمیق‎تری حاصل کرد.